დაიბადა აზინიაგაში, პორტუგალიაში, გლეხის ოჯახში. დედამისის მშობლები მეღორეები იყვნენ, მამა პირველ მსოფლიო ომში იბრძოდა, მისი დაბრუნების შემდგომ კი მალევე ლისაბონში გადასახლდნენ. სარამაგუ თავისი დედის მამაზე ამბობდა, ყველაზე ბრძენი ადამიანი იყო, ვისაც კი შევხვედრივარ და ჩემზე დიდი გავლენა ჰქონდა, მდიდარი ოჯახიდან რომ ყოფილიყო, დღეს ალბათ სხვა ადამიანი ვიქნებოდიო.
სარამაგუ უდავოდ ჩვენი დროის ერთ-ერთი უდიდესი მწერალია, პორტუგალიურ ლიტერატურაში კამოეშის, პესოას, კეირუშისა და სხვების ერთგვარი ლოგიკური შეჯამება ერთ ადამიანში. წერას გვიან მიჰყო ხელი და მის შემოქმედებას სათანადო აღიარება მოჰყვა და 1998 წელს ნობელის პრემიითაც დააჯილდოეს, რამაც, ავტორი, მისივე თქმით, გააოცა, მიუხედავად იმისა, რომ ეს არაერთხელ უვარაუდიათ მანამდეც.
ავტორი კომუნისტი იყო და ბოლომდე ერთგული დარჩა ამ პოლიტიკური მრწამსისა, ხოლო რაც შეეხება მის რელიგიურ შეხედულებებს, ათეისტი იყო და არც ამ მხრივ შეცვლილა. ორივე გარემოება სხვადასხვა დროს და სხვადასხვა კონტექსტში არაერთხელ გამხდარა დამაბრკოლებელი გარემოება, მაგრამ ჯიუტი ავტორი ბოლომდე უტეხად იცავდა თავის პოზიციებს.
